Wie bepaalt er wie er mee mag eten?
Wie er vertrouwd is en wie vreemdeling?
Wie zegt ons welke taal we moeten spreken?
Wie trekt de lijnen om de landen heen?

Niet iedereen kan zich hier laten horen,
niet iedereen is hier hetzelfde waard,
want als je ergens anders bent geboren,
krijg jij een kleiner stukje van de taart.

Dat is toch raar, raar, superraar:
er is maar één Schepper en maar één aard’.
Kom je van noord zuid west oost, hier of daar,
bij God is iedereen hetzelfde waard.

Soms is het spannend om eerlijk te delen,
want als ik deel van wat ik heb met jou,
als ik een plekje vrijmaak in mijn leven,
sta ik dan straks zelf buiten in de kou?

Niet iedereen kan zich hier laten horen,
niet iedereen is hier hetzelfde waard,
want als je ergens anders bent geboren,
krijg jij een kleiner stukje van de taart.

Dat is toch raar, raar, superraar:
er is maar één Schepper en maar één aard’.
Hij gaf ons brood en vis in overvloed,
bij God is er voor iedereen genoeg.

Kijk maar naar Ruth, die was een Moabiet.
Kijk maar naar Batseba, die was Hethiet.
Rachab en Tamar waren Kanaäniet,
Joods waren ze allemaal niet.

Ze waren vreemdelingen, allemaal,
ze werden helden in Gods groot verhaal.

Dat is toch waar, waar, superwaar…

Refrein 1

Refrein 2