Goede God, het doet me pijn,
dat zo veel mensen hier niet zijn.
Hun stoelen, kijk, ze blijven leeg.
Waarom eten ze niet mee?

Goede God, dit vind ik gek:
niet iedereen krijgt hier een plek,
niet iedereen krijgt hier een kans.
Het leven lijkt een stoelendans.

Maar kijk, wat komt daar aan…

Daar is een lange, lange, lange, lange tafel,
die Jezus heeft gebouwd.
En aan die lange, lange, lange, lange tafel
staat ook een stoel voor jou.

Goede God, ik schuif wat op,
zodat het nu al beter klopt.
De tafel is straks groot genoeg,
dat is precies wat ik u vroeg.

Goede God, ik deel mijn bord,
zodat het nu al later wordt.
Want straks eet ik met iedereen
en niemand zit dan nog alleen.

Ja, kijk, wat komt daar aan…

Daar is een lange, lange, lange, lange tafel,
die Jezus heeft gebouwd.
En aan die lange, lange, lange, lange tafel
staat ook een stoel voor jou.

Daar is een lange, lange, lange, lange tafel,
en iedereen die mag erbij.
En aan die lange, lange, lange, lange tafel,
staat ook een stoel voor mij.

Een stoel voor mama, een stoel voor papa,
een stoel voor oma en voor opa.
Een stoel voor Eva, een stoel voor Adam,
een stoel voor Sara en Abraham.
Een stoel voor Jakob, een stoel voor Jozef,
een stoel voor ieder van z’n broers.
Een stoel voor Mozes, een stoel voor Mirjam,
een stoel voor wie je maar bedenken kan.

Refrein