Mirjams ouders waren slaven,
elke dag was vol verdriet.
Maar ze zongen elke avond
weer dezelfde melodie.

Mirjam kreeg een broertje, Mozes,
zij verborg hem in het riet.
Zij probeerde hem te troosten
en ze zong voor hem dit lied…

God was bij jou heel deze dag
en hij kende al je zorgen.
God is bij jou heel deze nacht
en hij brengt je nu naar morgen.

Lig je in je bedje boven,
doet vandaag je nog verdriet,
denk aan Mirjam, denk aan Mozes,
en zing dan met hen dit lied…

God was bij mij heel deze dag
en hij kende al mijn zorgen,
God is bij mij heel deze nacht
en hij brengt me nu naar morgen.